O Avali

Avala je najsevernija planina šumadijske grede koja se od Save i Dunava proteže do planine Rudnik. Nalazi se na nadmorskoj visini od 200 do 506 metara i upravo tih 6 metara preko 500m zaslužno je što je zovemo planinom.

Avala svoje ime duguje turskom nazivu za nekadašnje srednjovekovno utvrđenje na njenom vrhu, koje se u originalu zvalo Havala, a kasnije Žrnov. Ono je nažalost srušeno kako bi se na njegovom mestu izgradio današnji spomenik Neznanom junaku. Površina Avale je oko 500ha. Pokrivaju je izdanačke, možemo reći prirodne, lišćarske šume i kulture četinara, a pored prirodnih vrednosti na njoj su zastupljeni i brojni kulturno-istorijski spomenici. Na njoj se može naći oko 600 biljnih vrsta. Sve ovo je bio razlog da se 2007. godine odlukom grada Beograda Avala proglasi za zaštićeno prirodno područje koje je povereno JP "Srbijašume", tj. ŠU "Avala" na upravljanje. Inače ono što je karakteristično za sve beogradske šume je to da su tokom 1. i 2. svetskog rata pretrpele velike seče, a šuma se posle toga u velikoj meri sama obnovila iz panjeva, otud i izraz izdanačka šuma. Na Avali su najzastupljenije vrste drveća hrastovi i to sladun, cer i kitnjak. Od ostalih vrsta drveća mogu se primetiti grab, crni i beli jasen, ali i bukva koja formira jednu sastojinu na severnoj padini Avale koja se nalazi pod specijalnim režimom zaštite. Od veštački podignutih kultura zastupljene su kulture crnog i belog bora stare preko 100 godina i nešto mlađe kulture duglazije.